
Nam-ı öteki kaptan Dozer Cemil, 15 Mart 2003’te ayrıldı ortamızdan. Vefat yıldönümü bugün. “Öldü” denildiğine bakmayın, Trabzonsporluların kalbinde yaşıyor, yaşatılıyor… O öbürleri üzere binaya-arsaya-yata-kata değil; adamlığa, Trabzonsporluluğa yatırım yapan örnek bir sportmen, örnek bir spor adamı, örnek bir aile reisi idi. Memur ve emekçinin maaş aldığı gün vermişti son nefesini, Trabzonspor’un 1 liraya gereksinimi olduğu periyot eşinin altınlarını bozdurup Trabzonspor’a veren adam, akşamüzeri meskenine uzanan yolu tek başına adımlarken…
Eski şanı-şöhreti olsaydı sokakta tek başına yürümez, bordo-mavi renkler için atan yorgun kalbi durduğunda yanında kesinlikle birileri olurdu! Hey gidi Dozer Cemil… “ Ben Trabzonspor’un kaptanıyım, diğer ekibin formasını giyip, öbür bir kaptanın gerisinden alana çıkmam” diyerek, resti çekendin! Diğerleri Trabzonspor’dan kazandığının fazlasını verirken, teklif edilen paranın ölçüsüne bakmayıp “işinize bakın” diyen tekrar sendin!
Kutsal forma içinde sığmadığın Avni Aker’in kapısına, yorgun halinle, tekleyen kabinle her gidişinde, seni tanımayıp “sen de kimsin?” diye soranlara, Trabzonspor’a olan aşkından, beşere duyduğun hürmet ve sevgiden dolayı kimselere sitem ve şikâyette bulanmayan biriydin… Zira sen o kadar beyefendi, bir o kadar da alçak gönüllüydün… Sen veren, feda eden, durumu yönetim edendin… Zira sen yaratandan dolayı yaratılanı sevendin… Bugün ortamızda değilsin lakin dünya var hayli unutulmayacaksın, daima anlatılacaksın…
Trabzonsporluların kalbinin dayanmadığı meşhur Liverpool maçında attığın penaltıyı… Trabzonspor için yaptığın büyük fedakârlığı… Yaşadığın, yaşattığın şampiyonlukların anlatıldığı gibi… Ne kadar büyük Trabzonsporlu olduğunu, Trabzonsporluların seninle duyduğu gurur ve onuru anlattıkları gibi… Milyonların Trabzonsporlu olmasında, Trabzonspor’un koca bir aile olmasında büyük emekleri olan efsane kaptan Dozer Güzel’e selam olsun… Ruhu şad, yeri cennet olsun.